Waarom ga ik opnieuw een operatie ondergaan?
Waarom is het project maagband niet gelukt?
Waarom kan ik zelf niet afvallen?
Waarom.......
En zo zijn er nog meer vragen die beginnen met waarom...
En het antwoord is niet eenvoudig.
Ik zou er falen in kunnen zetten, maar ook zwak, maar het antwoord bevat ook het simpele feit dat een maagband nou eenmaal complicaties kan geven.
Al zolang ik de maagband heb, heb ik last van het feit dat het eten met grote regelmaat blijft 'hangen'.
Er is met de maagband een vernauwde toegang tot de maag gemaakt.
Daarop valt het eten, en geloof me, het gebeurd zelfs met tomatensoep, en dat blijft daar dan op hangen, gaat er niet door.
Dat geeft een enorme pijn die er vaak in resulteert dat ik naar het toilet moet om over te geven.
En dat is zeer onprettig.
Vorig jaar al ben ik gaan nadenken en bedacht dat ik die maagband er uit wilde. Maar dat doen ze niet zomaar. Want al is dit een veel voorkomende complicatie, het is niet levensbedreigend.
Dat is een behoorlijke stap!
Want het is wel weer een operatie, weer narcose, en daarbij een verbouwing van m'n ingewanden.
Ook durfde ik niet goed omdat ik werkeloos was en natuurlijk niet wist wanneer ik weer een baan zou vinden. En stel je voor dat ik dan in zo'n traject zou zitten en ik gelijk tegen een nieuwe baas moest zeggen dat ik een operatie zou ondergaan.
Toen ik per 1 juni 2012 een nieuwe baan kreeg kwam het al direct ter sprake dat ik toch best zwaar ben. Dat was een inkopper. Ik flapte er meteen uit dat ik daar wel wat aan zou willen doen, zus en zo.
M'n bazin was meteen heel begrijpend en stimuleerde me enorm om het ziekenhuis te gaan bellen en te beginnen.
Want inmiddels had ik besloten dat ik als ik zou gaan naar het Slotervaartziekenhuis zou willen.
Dus zo geschiedde en maakte ik een afspraak.
25 juli werd ik verwacht bij dr. Van de Laar.
Een man die ik wel mag en die me even flink aan de tand voelde. Aan het eind van het verhaal zei hij: ik vind het een goed idee, want de maagband laat alle slechte dingen door en filtert het goede.
Dus ik vroeg: ehhh, geeft u nu een samenvatting van mijn verhaal of een algemene conclusie over de maagband? En zei hij: allebei!
Dat vond ik wel bijzonder.
Ik kreeg afspraken mee voor een informatiebijeenkomst en een bezoek aan de psycholoog, de diëtiste en de internist.
(Die zal ik nog in een volgend blog uitvoerig beschrijven voor degene die op mijn blog terecht komt omdat hij/zij op internet zoekt naar artikelen en blogs over een Gastric Bypass.)
Op donderdag 18 oktober mocht ik me weer melden bij dr. Van de Laar.
Hij viel met de deur in huis en zei mij dat ze hadden besloten bij mij de operatie uit te gaan voeren.
Na een bezoek aan de afdeling cardiologie voor een hartfilmpje en de anesthesioloog mocht ik me melden bij de poli chirurgie om een afspraak te maken voor de operatie. En zo kwam ik thuis met de datum 11 december 2012. Een goed half jaar na het eerste telefoontje gaat de operatie dan plaatsvinden.
Omdat de maagband er ook uit gaat heet het officieel een Redo-Gastric Bypass.
Middels deze blogs wil ik jullie dus op de hoogte houden.
